September 19, 2011

ရန္ကုန္ည။


** ပူၿပင္းအိုက္ေလွင္ တိုက္ခန္းထဲက
ငါ႔ရဲ႔ကိုယ္က ေခြ်းစို႔စို႔နဲ႔
တြန္႔ေခါက္ေၾကမြ အိပ္ရာထက္က
လူးလိမ္႔ကာထ ငါ ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔
ေလေၿပေတြက ေလွာင္ၿပံဳး ၿပံဳးၿပီး
ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ေတာင္ ေ၀းေလစြ။ ။

** မ်က္စိရွိတိုင္း ၀ဲလွဲ႔ငါၾကည္႔
ေကာင္းကင္ယံက ၾကယ္စင္ေတြက
မီးပြိဳင္႔မိသလို ၿငိမ္သက္ေနၾက။ ။

** မီးကုန္ေအာင္ဖြင္႔ အသံကုန္ဟစ္တဲ႔
စက္တပ္ယာဥ္က ငါ႔ ရဲ႔ နားကို
ဒဏ္ရာရေအာင္ ေၿပးကာေဆာ႔ကစား
ေနၾကကုန္သည္။ ။

** သံုးေယာက္၀န္အား ေငြနည္းရဖို႔
မႏိုင္တႏိုင္ နင္းတဲ႔ ဆိုက္ကား
အိပဲ႔ပဲ႔ႏွင္႔ ေရြ႔ေရြ႔စီးေတာ႔
ငါ႔မ်က္လံုးေတြ ရူးသြပ္ခဲ႔ၿပီ။ ။

** လင္းေရာင္ေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ ထြန္းညိွထားတဲ႔
လင္းဆိုင္ဆီက က်ိဳးတို႔က်ဲတဲ႔
လူေၿခာက္ေယာက္က အာၿဗဲသံနဲ႔
ရယ္ေမာၿခင္းက တိတ္ဆိတ္ၿခင္းည
ပိုေမွာင္ေစခဲ႔။ ။

** ပ်င္းပ်င္းရွိေတာ႔ ငါ႔ အနားရွိတဲ႔
ပိုးစိမ္းေကာင္က ဆြဲဆြဲအူတဲ႔
ေခြးေလလြင္႔ေၾကာင္႔ လန္႔ကာထေၿပး
ငါ႔ ေက်ာ ဆီသို႔။ ။

** ရုတ္တရက္မို႔ ငါ႔ အေတြးထဲကို
ေႏြးေထြးစြာနဲ႔ ရင္ထဲထိေအာင္
မွီခိုထားမယ္႔ မင္းခ်စ္ၿခင္းလည္း
ေ၀ကြာတာမို႔ လစ္ဟာေနတဲ႔
ငါ႔ ရဲ႔ ရင္ကို အထီးက်န္ၿခင္းေတြ
ခိုင္ၿမဲေစခဲ႔။ ။

** ေၾသာ္ - ဒါဟာ
ရန္ကုန္ညရဲ႔ ပူၿပင္းၿခင္းအလား
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ႔ ငါဟာ ေမွးစက္
အိပ္စက္ေနတက္ခဲ႔ၿပီေလ။ ။

 
Posted by Rocker77 at 7:47 PM
Labels:

1 comment:

  1. သက္September 21, 2011 at 8:41 AM

    ဟုတ္ပေတာ္............
    စိတ္ပ်က္စရာ
    ရန္ကုန္ည။
    တကယ္ မိုက္္တဲ႔ေရးခ်က္ပါလား

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)